Liverpool FC – Fulham, de gifbeker is nog niet leeg.
Waar wij allen hoopten dat de gifbeker na de thuisnederlaag tegen stadgenoot Everton wel leeg zou zijn liepen we helaas tegen Fulham opnieuw tegen een zeperd aan. Weer niet omdat we de mindere waren, maar vooral weer wel omdat we te weinig de betere waren.
De opstellingen: Liverpool: Alisson (1) – N. Williams (76) N. Philips (47) R. Williams (46) Robertson (26) – Milner (7) Wijnaldum (5) Keita (8) – Shaqiri (23) Salah (11) Jota (20)
Fulham startte met: Areaola (1) – Tete (2) Andersen (5) Adarabioyo (16) Aina (34) – Lookman (19) Reed (21) Lemina (18) De Cordova Reid (14 – Maja (27) Cavaleiro (17).
Liverpool dus in 4-3-3-, Fulham in 4-4-2.
Klopp had niet alleen weer een heel regiment geblesseerden op de tribune gezet, maar koos er ook nog voor een aantal vaste krachten achter de hand te houden. Zo zaten TTA, Mané, Fabinho en Milner naast Klopp de onwikkelingen op het veld af te wachten. Nogal onverwachts was de blessure van spits Firmino waardoor we qua blessures in ieder geval al weer in de dubbele cijfers terecht kwamen.
De wedstrijd, onder leiding van Kevin Friend kwam best vlot op gang. Na amper 5 minuten zagen we Jota vrij op links komen, echter zijn uithaal met het linkerbeen deed voornamelijk lucht verplaatsen. Iets later kwam Lookman namens Fulham voor de eerste keer door, kapte Neco uit maar schoot in de korte hoek naast. Die Lookman zou de gehele eerste helft Neco Williams de baas blijven en het was puur zijn eigen tekortkoming dat Fulham noiet al ruim voor stond bij rust. Hij maakte verkeerde keuzes en als hij dat niet deed dan liet zijn richtinggevoel hem in de steek. Eenmaal moest Alisson Becker voor de pauze nog serieus ingrijpen, en wel toen Maja binnen dreigde te tikken. Onze doelman wierp zich op tijd naar de bal om het gevaar te bezweren. Na 39 minuten mikte Shaqiri een vrije trap maar net over de kruising voor de 1-0. Op slag van rust werd het alsnog 0-1 toen Salah te veel tijd nam om een uit ons strafschopgebied gewerkte vrije trap verder weg te werken. Lemina nam de bal in de punt van het strafschopgebied over en vond de lage verre hoek achter Becker.
Dan is het rust en staat het weer niet goed op het scorebord. En dan is er, gelet op het nabije verleden, ook geen vertrouwen. Toch is er direct na de pauze een mooie kans op 1-1 , als Jota een dubbele kans krijgt. Areola weet echter spectaculair te redden en krijgt het tot de 70e minuut niet echt moeilijk. Mané is er dan al even in voor Wijnaldum, zoals later ook anderen nog ingebracht worden. Met name Mané krijgt kansen. Eenmaal kopt hij tegen de paal, een andere keer krijgt hij de bal in kansrijke positie volkomen verkeerd op het hoofd en Shaqiri schiet nog eens net voorlangs. Het is kortom allemaal net niet en aldus staat daar de zesde nederlaag op rij op Anfield Road in de boeken.
Moeten we iemand iets kwalijk nemen ?
Ik niet. Ik denk niet dat er een gebrek aan motivatie is. Het team heeft enkele jaren geweldig gefunctioneerd en gepresteerd maar is volkomen uitgehold door een enorme hoeveelheid blesssures.
Ik ga daarom ook niet mee in de eerste voorzetjes die de tabloids geven aangaande een wissel Klopp – Gerrard.
Ik ben zeker voor de komst van Gerrard. Een keer. Over pakweg 3 jaar, als Klopp eerst de ruimte heeft gekregen om dit team terug op de rails te zetten. En als dat ons dit seizoen alle prijzen kost, so be it !
Verslag; Theo.
תגובות